skriba terminaro laux aboca ordo
enhavo: a b c
cx d e f
g h i k
l m n o
p r s t
u v
- aboco
- ordiga listo de signoj de iu skribo.
- abocajxo
- gxenro de latinida skribarto, kiu konsistas el grafika kunmeto de aboco.
- akvomarko
- auxtentiga marko de paperfabriko ete enreliefa en la folio, ofte videbla
nur per tralumado.
- alfabeto
-
- ano de skribfamilio el mezoriento, rekonebla per aboco ekanta per
a, b...
- = aboco
- = fonemskribo
- alineo
- kompakta serio de orde legotaj linioj.
- antauxfaco
- unua, preferata aux iel cxefa flanko de folio.
- arabesko
- ornamo el implikitaj elipsoj aux aliaj strekoj kiu plilongigas literan
strekon ekster la linion.
- argiltabulo
- skribsurfaco konsista el mantenebla tabuleto el sekigita argilo. oni surnotas
gxin per premkalamo.
- argiltabuloj tipe 5cm largxaj kaj 10cm altaj estas
la klasikaj mezopotamiaj skribsurfacoj. en ili la antauxa faco rektas kaj
la dorsa faco iom konveksas.
- averso
- = antauxfaco
- balgolibro
- libro el bendo de rande kungluitaj folioj alterne falditaj al unu kaj
al la alia flanko.
- belskribado
- = manskribarto
- betulpapero
- skribsurfaco el basto de betularboj trancxita, glatigita kaj oleumita,
poste kungluita en foliojn.
- betulpapero uzigxis en centra azio de norda hindio gxis
rusio inter 300 kaj 1600.
- bibliofilio
- = librokolektismo
- bibliologio
- = libroscienco
- bibliometrio
- = dokumentstatistiko
- bildosigno
- signo kiu rekoneble bildigas ajxon.
- cifero
- vortlitero, kiu notas nombron.
- cxantosigno
- signo kiu provizas tekston per cxantindiko.
teamim
estas la nomo de la cxantosignoj
kiuj akompanas la hebrean skribon por sinagoga diservo.
- cxefareo
- centra parto de pagxo inter la pagxaj margxenoj, en kiu estas la cxefa
teksto.
- cxefsigno
- skribosigno okupanta propran spacon en linio.
-
- en araba skribo kelkaj cxefsignoj igxas literoj nur
post aldono de punktoj.
- cxiuliterajxo
- frazo kiu entenas cxiujn literojn de skribo, aux almenaux cxiujn literojn
de gxia kutima aboco.
- dancoskribo
- skribo per kiu oni povas noti gestojn, precipe dancajxojn.
- rudolfo von laban
publikigis unuafoje en 1928 dancoskribon poste kromnomatan labanotacio.
- desxovo
- distinga komenco de la unua linio de alineo iom ekster ties ortangulo.
- diakrito
-
- = kromsigno
- = litermodifilo
- dokumentstatistiko
- kvanta studado de eldonado tra historio.
- dorsofaco
- dua flanko de folio.
- ekrano
- provizora skribsurfaco el ajna glata, hela, maldiafana surfaco kiun markas
lumjxeta aparato.
- ekslibriso
- ornama etikedo surgluita sur la internan facon de libra kovrilo kaj indikanta
la posedanton.
- enpagxigo
- kunmeto de la elementoj de dokumento sur gxian spacon.
- ensxovo
- distinga komenco de la unua linio de alineo iom interne de ties ortangulo.
- epigrafiko
- = gravurscienco
- faskolibro
- libro el stako de folioj kungluitaj, kudritaj aux iel tenataj je unu rando
kaj sekve foliumebla.
- plej fruaj retrovitaj faskolibroj estas el egiptio de
la 0aj jaroj. de tiam ili universaligxis.
- felpapero
- dauxrema skribsurfaco el hauxto plejofte de sxafo, kapro aux bovo. gxin
oni preparas per lavo, senharigo, priskrapo, malrapida sekigo en strecxita
teno, kaj fina glatigo.
- felpapero uzigxis en malfrua romio kaj okcidenta mezepoko.
- filigrano
- = akvomarko
- flua stilo
- skribostilo en kiu signoj senrompe kunigxas, precipe per literligajxoj.
- herba stilo estas la tradicia nomo de japanaj fluaj
stiloj skribartaj.
- fonemlitero
- litero kies valoro estas fonemo de la koncerna lingvo.
- fonemskribo
- sonskribo kiu uzas precipe fonemliterojn.
- gestskribo
- skribo, kiu notas homajn gestojn, ekzemple de dancado aux de manipulado
de muzikilo.
- globkrajono
- notilo provizita per inkkartocxo kaj ekstrema globeto, kiu ruligxe glitas
sur la surfaco postlasante egallargxan spuron.
- grafologio
- = skribopsikologio
- gravurscienco
- studado de antikvaj gravuritaj skribajxoj cele al ilia decxifro kaj historia
interpreto.
- euxropa gravurscienco ekis per latinaj kaj grekaj monumentoj
kaj moneroj. malkovro de aliaj kulturoj vastigis gxian aplikon.
- grifelo
- rigida notilo kun pinta ekstremo uzata por skrape noti en molan surfacon.
- mezopotamiaj kaj antikvmediteraneaj grifeloj estis uzataj
por noti sur vakstabuloj.
- gvidsigno
- signo kiu nur helpas leganton en la grupado de aliaj literoj.
- komo gvidsigne markas limon inter vortgrupoj.
- hieroglifo
- = bildosigno
- ideografio
- = vortskribo
- indento
-
- = desxovo
- = ensxovo
- = krommargxeno
- inksorbilo
- ilo por premi sorbofolion al la surfaco.
- inkstangeto
- en tradicia cxina skribo inko konservata kiel solida stangeto.
- ornamitaj aux parfumitaj inkstangetoj igxis ankaux kolektismajxoj.
- inksxtono
- en tradicia cxina skribo sxtono kun glata, iomete dekliva kavajxo uzata
por prepari inkon el inkstangeto kaj akvo, kaj poste por penike preni gxin.
- inktabulo
- provizora skribsurfaco el gxenerale ligna tabuleto sur kiu oni notas
inke kaj forlavas antaux reuzo.
- inkujo
- vazeto por konservo kaj pernotila preno de likva inko.
- inkunablo
- = prapresajxo
- interlinia gloso
- komento aperanta inter la linioj de la cxefteksto, ofte entenanta tradukon
alilingvan.
- interpunkcio
- gvidsignoj kaj ties uzreguloj.
- franca interpunkcia regulo postulas spacon antaux demandosigno.
- intertitolo
- titolo de tekstoparto aperanta ene de kolumno.
- kajermarko
- margxena marko sur kajero por eviti orderaron dum bindado. gxenerale kajermarko
konsistas sur la unua pagxo el la lastaj vortoj de la antauxa kajero, kaj
sur la lasta pagxo el la unuaj vortoj de la sekva kajero.
- kalamo
- strekilo farita el fragmita, junka, malpli ofte bambua tubeto tauxge trancxita
por skribado.
- kaligrafio
- = manskribarto
- kalkulskribo
- skribo per kiu oni povas noti aritmetikajxojn.
- katodekrano
- provizora skribsurfaco interne tegita per etaj lumsensiloj, kiujn frapas
malantauxaj elektronjxetiloj.
- klaslitero
- litero kies valoro estas nur senca. gxi helpas en la kompreno de najbaraj
literoj, sed ne realigxas en legado.
- litero ® notas ke apuda nomo estas
komerce rezervita.
- kodekso
- = faskolibro
- kojnforma skribo
- = kojnoskribo
- kojnoskribo
- skribo ordinare strekata per enpremo de triangulekstrema kalamo en argilon,
tiel ke gxiaj signoj konsistas el kojnoformaj eroj.
- kolofono
- informa, gxenerale fina parto de dokumento, kiu mencias cirkonstancojn
de gxia faro: skribiston, mendinton, daton, lokon kaj similajn.
- kolumno
- vertikala spaco en kiu vicigxas linioj. pagxo povas esti unu aux plurkolumna.
- komposto
- = enpagxigo
-
- konsonantskribo
- fonemskribo, kiu kutime ne notas vokalojn.
- kontinua skribo
- vicigo de literoj sen intervorta spaco aux alia interpunkcio.
- kontrauxformo
- internaj blankoj inter la strekoj de skribajxo.
- observo de kontrauxformoj helpas en gxusta desegnado
de signoj.
- koregrafio
- = dancoskribo
- korektosigno
- signo postmetita al redaktita teksto por indiki korektindajxojn.
- krajono
-
- notilo el stangeto de grafita aux alia grasa substanco en ligna tenilo.
- ajna notilo kiu mem portas sian rezervon de spurajxo.
- krommargxeno
- pligrandigo de margxeno apud aparta alineo aux grafikajxo.
- kromsigno
- skribosigno kiu aperas nur aldone al cxefsigno. kromsignoj kutime funkcias
kiel litermodifiloj, sed ili ankaux povas esti plenaj literoj, ekzemple
se ili notas vokalojn.
- dekstra korno en é estas kromsigno.
- lauxtlego
- lego kun efektiva plenumo de notitaj agoj, ekzemple en parolskribo kun
vocxa elparolado.
- lego
- plenumo de skribitan serion de agoj.
-
-
- legosigno
- karto aux sxtofa bendeto sxovata inter foliojn de libro iom elstare, marke
pri loko de relego.
- libro
- ampleksa dokumento home portebla kaj kutime destinita al publika aux plurpersona
uzo.
- librokolektismo
- sxato kaj akirado de belaj aux raraj eldonoj de libroj, ofte pri unu temo,
el unu epoko aux iel laux komuna eco.
- libroscienco
- studado de fartehxniko, eldonado kaj uzado de libroj tra historio.
- ligaturo
- = literligajxo
- lingvoskribo
- = parolskribo
- linio
- senrompa vico de signoj orde legotaj.
- linidirekto
- direkto de linio en pagxo normale tenata por lego.
- linidistanco
- = linispano
- linipasxo
- = linispano
- linispano
- distanco inter du sinsekvaj bazlinioj.
- litero
- signo de parolskribo kun propra valoro.
- literligajxo
- kombino de pluraj literoj en unu signobildon.
- litermodifilo
- kromsigno aux alia grafikajxo kiu modifas la valoron de litero.
- en la etiopa skribo, kelkaj vokalaj modifiloj konsistas
en mallongigo de iu litera streko.
-
- manskribarto
- skribarto praktikata per nepresa tehxniko.
- margxeno
- spaco cxirkaux la cxefareo de pagxo.
- spaco cxirkaux ajna pagxelemento, ekzemple cxirkaux ilustro.
- margxena noto
- noto en flanka margxeno.
- mezurpunkto
- en arabida kaj latinida manskribartoj, kvadrato farita per la largxo de
la strekilo, uzata por mezuri la grandaojn de literaj partoj.
- monogramo
- auxtentiga marko el propra literligxajo de ies nomo, ofte nur de komencaj
literoj.
- monokondilo
- = unustrekaxjo
- mutlego
- lego kun nur mensa plenumo de notitaj agoj, ekzemple en parolskribo kun
kompreno de teksto sen vocxa elparolado.
- muzikskribo
- skribo per kiu oni povas noti muzikajxojn.
- notacio
- = nelingva skribo
- notado
- prisignado de serio de agoj per skribo.
- noto
- komento ligita al iu loko de la cxefteksto, grafike apartigita.
- notilo
- ilo per kiu oni strekas skribsurfacon.
- nulsigno
- senvalora signo kiu aperas nur pro literumado.
- la vokala nulsigno de araba skribo nomatas
sukun
,
tiu de hindidaj skriboj virama
aux halant
.
- ortografio
- = skribregularo
- ostrako
- = vaznotajxo
- pagxo
- faco de folio.
- pagxokrado
- difino de normaj bazlinioj ecx trans kolumnoj por pagxoj de dokumento.
- en otomana administro pagxokrado igxis enpremita en paperon
per drata modelo nomata
mustar
.
- pagxosxablono
- pagxmodelo kiu difinas spacojn de kolumnoj, margxenoj ktp, eventuale
ankaux tiparajn gradojn, fasonojn, interliniojn ktp.
- pagxoparo
- flankcxeflankaj pagxoj de malfermita kajero.
- pagxotitolo
- teksteto aperanta gxenerale en supra aux malsupra margxeno kun kuntekstaj
informoj, pagxnumero, cxapitrotitolo aux similaj.
- paleografio
- = praskriboscienco
- palimpsesto
- = reskribajxo
- palmopapero
- skribsurfaco el folioj de talipoto aux de palmira palmarbo trancxitaj,
bolumitaj, sekigitaj kaj glatigitaj. oni notas per inko aux per skrapa grifelo,
kaj en tiu dua okazo poste nigrigas la sulkojn.
- palmopapero uzigxis en klasika hindio, gxi estas la
cxefa materialo de tredolibroj.
- pangramo
- = cxiuliterajxo
- paperpremilo
- peza, ofte ornama objekto por meti sur folistakon kaj eviti gxian forgliton
aux disblovadon.
- papiro
- skribsurfaco preparita el tigsxeloj de papirusoj (science
cyperus
papyrus l.
).
- papiro estis la klasika skribsurfaco de antikva egiptio,
kaj restis en uzo en araba kaj euxropa okcidento gxis la veno de papero
cxirkaux jaro 1000.
- papirologio
- = papiroscienco
- papiroscienco
- studado de antikvaj surpapiraj skribajxoj cele al ilia decxifro kaj historia
interpreto.
- papirologio interpretas precipe dokumentojn el egiptio,
okaze ankaux el najbaraj kaj mediteraneaj landoj.
- paragrafo
- numerhava aux iel referencebla alineo.
- parolskribo
- skribo per kiu oni povas noti parolojn.
- pergameno
- = felpapero
- piednoto
- noto en malsupra margxeno de pagxo.
- plugoskribo
- skribo de direkto tia, ke sinsekvaj linioj legatas en inversa direkto
unu de alia, plejofte kun renverso de signaj formoj.
- kelkaj antikvaj grekaj dokumentoj uzas horizontalan
plugoskribadon.
- plumujo
- skatoleto por sxirme konservi metalplumojn.
- prapresajxo
- libro el la frua epoko de preso.
- en euxropa historio libroj presitaj antaux jaro 1501a
nomatas prapresajxoj.
- praskriboscienco
- studado de antikvaj skribajxoj cele al ilia decxifro kaj historia interpreto.
- euxropa praskriboscienco ekis en la 1600aj jaroj pro
la jura bezono auxtentigi malnovajn dokumentojn.
- premkalamo
- rigida notilo uzata por preme noti en molan surfacon.
- mezopotamiaj premkalamoj estis triangulaj je unu ekstremo
kaj rondaj je la alia. per la triangula ekstremo oni enpremadis en argiltabulojn
ordinarajn literojn, per la ronda ciferojn.
- preso
- notado per masxina premado de inversaj formoj al skribsurfaco.
- preso inventigxis plej frue en cxinio aux en koreio.
- presareo
- centra areo de pagxo inter la tehxnikaj margxenoj, kiun presilo aux printilo
kapablas surskribi.
- registrado
- masxina spurado de okazajxoj.
- magneta fonografo registras sonojn en maniero far homo
ne legebla.
- reskribajxo
- dokumento kies unua teksto igxis forskrapita antaux reuzo.
- felpaperaj kaj papiraj reskribajxoj konservis antikvajn
tekstojn en siaj enaj tavoloj.
- reverso
- = dorsofaco
- sigelo
- ies auxtentiga marko sur dokumento aux ajxo, reliefe enpremata en molan
substancon per inversforma figureto.
- signaturo
- = kajermarko
- signobildo
- unu el la eventuale pluraj formoj de signo. la elekto de uzota signobildo
dependas ofte je kuntekstaj skribreguloj, malpli ofte je estetikaj aux pure
fantaziaj konsideroj.
- etuskla a kaj granduskla A
estas du signobildoj de sama litero.
- silabskribo
- sonskribo, kiu uzas literojn precipe kun silabaj valoroj.
- silenta lego
- = mutlego
- skribo
- signaro kun uzreguloj, per kiu oni povas materie prezenti serion de agoj.
- skribarto
- uzo de skribosignoj por grafika efekto.
- skribdirekto
- skribregulo kiu indikas kiel vicas legotaj signoj.
- la frua greka skribo uzis ambaux allivan kaj aldekstran
skribdirekton, kelkfoje la alternan.
-
- skribilo
- ilo rekte uzata en notado, kiel notilo, skribsurfaco aux spurajxo.
- skribmasxino
- = tajpilo
- skribmaterialo
- skribilo aux alia ajxo implikita en skribado.
- skribopsikologio
- induktado pri ies personeco el ties manskriba stilo.
- skribregulo
- regulo pri la uzo de signoj: kiajn valorojn ili havas, kiel oni vicigu
ilin, ktp.
- laux korea prononca skribregulo la literkombino o
plus i elparoligxas [we].
- skribsistemo
- = skribo
- skribsubajxo
- leda aux alisubstanca moleta tapisxo kusxa sub la skribsurfaco.
- skribsurfaco
- materialo kiu post notado konservas skribosignojn.
- sonlitero
- litero kies valoro estas sonajxo.
- en la lingvo internacia la litero a notas
la sonon [a].
- sonskribo
- skribo kiu notas precipe auxdeblajn sonojn, ekzemple de lingvo aux de
muziko.
- sorbofolio
- folio el sorbopapero uzata por fordabi troan inkon el jxusa notajxo.
- sorbopapero
- papero farita sen gluo kaj sekve tre ensorbiva.
- spurajxo
- substanco kiu dauxre markas skribsurfacon post notado.
- stampo
- ies auxtentiga marko sur dokumento aux ajxo, surpremata per inkizita inversa
figureto.
- strekordo
- skribregulo kiu indikas en kiu ordo kaj direkto notanto desegnu la diversajn
partojn de signo.
- en antikvaj latinaj lernejoj strekordo estis instruata
per lignaj tabuloj kun literformaj sulkoj.
- subskribo
- auxtentiga notado de sia nomo sur dokumenton aux sur ajxon.
- tabelo
- arangxo de teksto laux horizontalaj kaj vertikalaj vicoj por prezenti
kombinojn aux kalkulojn.
- tabelnotacio
- = gestskribo
- tabuleto
- ink aux vakstabulo.
- tajpilo
- tujprinta aparato regata per klavaro.
- tehxnika margxeno
- flanka rando de pagxo, kiun presilo aux printilo ne kapablas surskribi.
- tipografio
- preso per litertipoj.
- titolpagxo
- pagxo el inter la unuaj, kiu surhavas la verkan titolon, auxtornomon kaj
eldonindikojn.
- transliterado
- redono de teksto el unu skribo per alia skribo.
- transskribado
- notado de lingvo per kutime por gxi ne uzata skribo.
- tredolibro
- libro el folioj kuntenataj per sxnureto tredita tra unu aux du truetoj.
- tredolibroj el palmfolioj estis komunaj en klasika hindio.
- tusxoskribo
- skribo kies signoj estas destinitaj al palpado prefere ol al vidado. tusxoskriboj
uzatas precipe de blinduloj.
- brajlo igxis en la 20a jarcento la plej vaste uzata
tusxoskribo.
- unustrekajxo
- gxenro de greka skribarto konsistanta el kontinua, tutteksta literligajxo.
- vakstabulo
- provizora skribsurfaco el gxenerale ligna tabuleto kun malprofunda kavajxo
tegita per malhela vakso. oni notas per grifelo, strekante la vaksan tavolon,
kaj oni forigas glatige.
- vakstabuloj uzigxis en romio kaj euxropa mezepoko, probable
ankaux pli antikve.
- vaznotajxo
- notajxo sur ruba vazpeco.
- tekstoj el cxiutaga vivo de antikva mediteraneo retrovigxis
en vaznotajxoj.
- vocxlego
- = lauxtlego
- volvlibro
- libro el unu bendo de rande kungluitaj folioj spirale kunvolvita dum neuzo,
kaj elvolvata dum lego.
- volvlibroj uzigxis en antikvaj egiptio, cxinio kaj romio.
- vortlitero
- litero kies valoro estas vorto.
- la vortlitero $ notas la vorton dolaro.
- vortskribo
- lingva skribo kiu uzas precipe vortliterojn.